lyn68

ลุงยักษ์กับลุงยศหายไปตรงห้องเก็บของ กลับมาพร้อมมีดพร้าคนละเล่มก็สงสัยว่าลุงพุฒิให้เอามาทำไมลุงพุฒิเดินไปเดินมาตรงหลังบ้าน ปากก็พึมพัมๆเบาๆ บางทีก็เดินไปไกลถึงแปลงผัก แล้วก็วนกลับมาลุงยักษ์ถามว่าให้เอามีดมาทำไม  แต่ลุงพุฒิยังไม่ตอบ lynbet เดินไปหยุดตรงหน้ากอไผ่กอใหญ่ 2-3 กอหลังบ้านแม่ได้ยินลุงยศกระซิบกับลุงยักษ์ว่า กอที่แย้มเข้าไปคืนนั้นนี่หว่า **ใครจำไม่ได้ย้อนกลับไปอ่านช่วงนั้นได้นะครับ ที่ยายบอกให้ลุงยศอุ้มน้าแย้มออกมาแม่เพิ่งมารู้ทีหลังว่า ที่ได้ยินลุงยศถามว่าแย้มเข้าไปทำไมในนั้น เมื่อตอนดึกวันก่อน ที่แท้มันคือในกอไผ่นั่นเอง**ลุงพุฒิยืนจ้องกอไผ่กอใหญ่สุดอยู่สักครู่ ก็บอกว่า“เอ๊า ลองฟันกอไผ่กอนี้ให้ดูหน่อย ข้างในมีอะไรรึเปล่า”...

น้าแย้มได้ยินก็ตอบกลับไปว่า “ลุงพูดอะไร lynbet หนูไม่รู้เรื่อง” ลุงพุฒิก็พูดต่อว่า “ใครทางมันเถอะ นี่ก็ทำร้ายกันมามากแล้วสงสารเด็กมันนะ” แต่น้าแย้มก็ตอบเหมือนเดิม “ลุงพูดอะไร หนูไม่รู้เรื่อง” แต่ท่าทางที่น้าแย้มแสดงออกไม่ใช่ลักษณะของคนไม่ประสา  แต่เป็นลักษณะของการท้าทายมากกว่าลุงพุฒิถอนหายใจ ล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อ หยิบตลับกลมๆขนาดเท่าเหรียญสิบ เปิดฝาออกด้านในเป็นสีผึ้งสีขาวๆคล้ำ ลุงพุฒิป้ายสีผึ้งด้วยนิ้วโป้ง แล้วแปะไปบนหน้าผากของน้าแย้ม lynbet ทันทีที่น้าแย้มโดนสีผึ้งก็ไม่มีอาการกรี๊ดร้องเหมือนในละคร...

ตามมาด้วยเสียงคนเดินกระทืบเท้า lynblue89 ตึกๆๆ แม่บอกว่ากลัวมากตอนนั้น ร้องก็ไม่มีเสียงได้แต่จ้องไปด้านนอกห้องสักพักก็มีคนเดินมาตรงโต๊ะกลาง น้าแย้มนั้นเอง น้าแย้มยืนโงนเงนมองลุงยักษ์ กับลุงยศ ซึ่งนั่งหลับอยู่ครู่ก็เดินเลยไปทางหลังบ้าน จนลับตาแม่ ได้ยินเพียงแต่เสียง แอ๊ดดด เบาๆอีกรอบ ตามด้วยเสียงประตูปิด พอเสียงประตูเงียบไปสักพัก แม่ก็รีบปลุกลุงยอด กว่าจะตื่นก็กินเวลาไปนอนโข แต่ลุงยอดที่งัวเงียอยู่แทบจะตื่นทันทีเพราะเสียงเย็นเยียบ ลอยมาเบาๆ...

บ้านของหญิงแก่อยู่ลึกเข้าไปในดงสน ตั้งอยู่เดี่ยวๆ ห่างไกลจากบ้านคน หมอยาก็เล่าให้ฟังว่า lynblue89 พอไปถึงก็มีเสียงเอะอะกันอยู่ในบ้านพอเข้าไปก็เห็นหญิงแก่คนนั้นนอนอยู่บนแคร่ไม้ โดยมีผ้าขาวผืนเล็กปิดหน้า หมอยาก็เลยถามคนในบ้านว่าแกเป็นอะไรชายและหญิงที่อยู่ในบ้านก็บอกว่าเป็นหลานของหญิงแก่คนนี้ ทุกวันตอนเที่ยงจะเอาข้าวมาส่ง แต่วันนี้มาช้า พอเข้ามาถึงบ้านก็ตกใจ เพราะเห็นป้านอนคว่ำหน้าอยู่ตรงประตู ก็ช่วยกันดูสรุปว่าเสียชีวิตไปแล้ว ชายหญิงคู่นั้นยังบอกอีกว่า lynblue89 ช่วงที่ป้าตัวเองใกล้เสียคงทรมานมาก เพราะรอบๆ ตัวเต็มไปด้วยรอยเล็กที่ขูดพื้นดินจนลึกหลังจากคุยกันได้สักพัก ฝ่ายลุงยักษ์ก็ขอตัวกลับมานี่ละหมอยาเล่าจบก็ถามตาผมว่าจะเอายังไง...

หลังจากนั้นน้าแย้มก็หัวเราะไม่หยุด ยายก็บอกเป็นอะไร เป็นบ้าเหรอ น้าแย้มก็ไม่ตอบหัวเราะอย่างเดียวหมอยาก็ถามกลับไปว่า เมิงอี lynblue89 ใช่มั้ย? น้าแย้มหันมามองหมอยาแว๊บเดียว ไม่ตอบแล้วก็หลับไป ยายพยามปลุกก็ไม่ตื่นระหว่างนั้นลุงยักษ์ก็เดินเข้ามาถามว่าเอะอะอะไรกัน หมอยาจึงพาลุงยักษ์กับตาเดินไปคุยกันข้างนอกตอนนั้นแม่ไม่รู้ว่าคุยอะไรกัน แต่ตอนหลังลุงมาเล่าให้ฟังว่า หมอยาสงสัยว่าน้าแย้มจะโดนปอบกินอยู่ เป็นผู้หญิงแก่ที่ชื่อ xxอาศัยอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ คนที่เคยเจอก่อนหน้านี้จำได้มั้ย ตาผมก็ยังไม่ค่อยเชื่อ แต่ลุงยักษ์ก็เล่าเรื่องเมื่อคืนให้หมอยากับตาฟังว่าเจอผู้หญิงคนนึงเหมือนกัน เมื่อคืนแต่ไม่ใช่คนแก่...

แม่เริ่มใจไม่ดี ในใจคิดว่าผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนผู้หญิงเสื้อดำที่ยืนอยู่ข้างศาลไม้เก่าๆ ที่เคยเจอระหว่างทางไปโรงเรียนเมื่อหลายวันก่อนก็บอกลุงยอดไปว่า เคยเห็นผู้หญิงคนนึง ลักษณะคล้ายๆกับผู้หญิงคนเมื่อกี้ตอนไปโรงเรียนลุงยอดก็ถามว่าเห็นที่ไหน lynblue89 แม่ก็เล่ารื่องวันนั้นให้ฟังว่าไปเจอได้ยังไง และเจอที่ไหน ลุงยอดฟังก็ดูตกใจเล็กน้อยแล้วก็บอกว่า ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงรึเปล่า แต่ห้ามเล่าเรื่องนี้ให้ลุงยักษ์ฟัง เพราะแกมีนิสัยนักเลง โผงผาง ไม่กลัวใคร เผลอๆหงุดหงิดไปพังศาลเข้าจะไม่ดี จะมีปัญหากับชาวบ้านแถวนั้นด้วย จนสักพักใหญ่ๆ ลุงยักษ์กับลุงยศก็เดินกลับมา แต่ก็ไม่เล่าอะไรให้ฟัง...